Blog

İlk 2,5 ay – Uyku Meselesi

7 Ekim 2015

İlk 2,5 ay

Öncelikle şu 2.5 aylık tecrübeme dayanarak söyleyebilirim ki bebeklerin bir günleri bir günlerini tutmuyor. Kızım Beatrice Beren uykuyu seven bir çocuk. Doğduğu günden beri uyku sorunu yaşamadık. Ama bu demek değil ki yatağına koydum ve uyudu. Ben kendi iç güdülerimi dinleyerek daha çok bebek olduğundan dolayı uyku konusunda ilk 3 ay o ne isterse onu yaptım, yapıyorum. Sinirlenmesine fırsat vermiyorum. İnatlaşmıyorum. Eğitimb için erken olduğunu düşünüyorum. Ayrıca kızımın hareketlerini çok iyi izliyorum ona göre taktik geliştiriyorum. Örneğin Beren emziğini sıkıştırmayı ve burnunu örtmeyi seviyor. Eminim her çocuğun ona has hareketleri vardır onları iyi izlemek gerek diye düşünüyorum.
Beren’in akşam uykularında sorun yaşamıyorum. Hava kararınca, sıcak duş sonrasında kendiliğinden uyuyor ama gündüz uykuları zor oluyor. Uyumak istemesine rapöen uykuya dalamıyor.
İlk 21 gün gündüz uykuları emerken uyuyakalıp memede oldu. Saatlerce o pozisyonda kaldım, uykusunu bölmedim.
21 günden sonra memede uyuklarken yavaşca emziği ağzına sokup, memeden kurtarıp kucağımda uyutmaya başladım. Saatlerce öyle kaldım, kolum kopacak gibi olmasına rağmen demek ki bu şekilde huzurlu diye düşündüğüm için hiç kımıldamadım. Kucağımdan yatağa bırakmaya adım adım başladım ancak ilk 1.5 ay başarısız oldum. Yatağa bırakınca hep uyandı ben de bırakmamaya ve uykusunu bölmemeye karar verdim.
Bazı günler gündüz uykularında Beren’i yarım kundak ( bacaklar serbest ) yapıp kucağıma aldım, yavaş yavaş yatağa bıraktım. Bazen uyanmadı bazen uyandı. Kolları bağlayan kundak bebekleri kesinlikle rahatlatıyor ve uykuya geçişlerini kolaylaştırıyor.
Şu an kızım tam 2.5 aylık ve son 10 gündür kızım istesem bile kucağımda uyumuyor… Bazen özleyip kucağımda uyusun istiyorum ama yatağa yatmak kendisi istiyor. İçimden iyi ki zamanında kucağımda uyutmuşum diyorum:) Beren’i yatakta uyutmayı ise tamamen tesadüfen keşfettim. Her gün yaptığımız Tummy Time egzersizimiz sırasında gözlerinin küçüldüğünü fark ettim. Ağzına emziği soktum ve kendisi hemen uyuyakaldı. İşte buydu! Hem artık yüzüstü yatarken başını rahatça havaya kaldırabiliyordu tehlike azalmıştı. ( Doktorlar bebeklerin sadece sırt üzeri yatmasını öneriyorlar. Beren’i sadece gündüz uykularında, kameradan takip ederek yüzüstü yatırıyorum. Akşam uykularında mutlaka sırt üzeri yatırıyorum ) Bu durumu keşfettikten sonra uyku saatleri gelip esnemeye başlayınca Beren’i yüzüstü yatağa bırakıyorum, emziğini takıyorum, Lullabies ve Mozart uyku müziklerini açıp odadan kapısını kapatarak çıkıyorum. Beren uykuya geçerken emziği ile oynamaya bayılıyor. Emziğini atıyor geri taktırtıyor. Uykuya dalana kadar en az 5 kez odasına girip emziğini geri takıyorum ama sonunda kendi başına uykuya dalıyor. Uyanması sırasında hemen yanına koşuyorum ve gözünü açtığı an karşısında beni görüyor, onunla konuşarak onu öperek sakince uyanmasını sağlıyorum ve hemen emziriyorum. Mutlu uyanmak mutlu uyumayı sağlıyor :)

Asla yapmadıklarım;
Yatak odası haricinde bir yerde hiç uyutmadım, uyutmuyorum.
Başkasının kucağında uyumasına izin vermiyorum.
Uyku saatlerini hiç bozmuyorum, doktor kontrollerini bile uyku saatlerine göre ayarlıyorum, düzenini bozmuyorum.
Beren’i asla sallamıyorum. Kucağımdaysa sabit tutuyorum, çok huysuzlanırsa yürüyorum. Yürüme sarsıntısı onu rahatlatıyor.

Mutlaka odasında camı üstten açık bırakıyorum temiz hava akışını sağlıyorum.

Şimdilik bizde durumlar bu:) Annelere nacizane tavsiyem çocuklarının hareketlerini izlemeleri ve onlarla inatlaşmamalarıdır.

Bebeklerin günü gününü tutmuyor, ilerleyen günlerde edindiğim uyku tecrübelerimi de paylaşacağım…

Sevgilerimle.

    Bir Cevap bırakın

    %d blogcu bunu beğendi: